Vroeger was het heel gewoon, vrouwen onder elkaar. We kwamen samen, jong en oud, om van elkaar te leren en met elkaar te delen over all things feminine. Er werd gezongen, gedanst, gelachen en gehuild. Wijsheden en oude tradities werden doorgegeven, kennis werd gedeeld. Daar, in een cirkel met alle vrouwen uit je stam of dorp, ontstond een plek waar jij niet alleen jezelf, maar ook vrouw mocht zijn.

Maar oh boy, de tijden zijn veranderd.

We leven in een wereld waar mannelijke energie de boventoon voert. Doorzetten is de standaard. We hebben geleerd om te varen op ons hoofd in plaats van ons gevoel of intuïtie. Onze kwetsbaarheid verschuilen we achter maskers en aangepaste versies van onszelf. Het individu staat centraal, maar we maken tegelijkertijd minder verbinding met onszelf dan ooit.

En die disconnect werkt door in alles.

Dus het is tijd om hier verandering in te brengen; om terug te komen bij onszelf en bij elkaar!